هفته نامه روزنه صلح: نهاد راه قلم در حوزه‌های حمایت از حقوق کودک و در زمینه‌های آموزش و پرورش در جنوب افغانستان فعالیت دارد، می‌گوید که اگر حکومت طالبان دروازه‌های مکاتب دخترانه را بازگشایی نکنند، با حمایت مردم دست به اعتراضات گسترده خواهد زد.
مطیع‌الله ویسا، رییس نهاد راه قلم در مصاحبه‌ی اختصاصی با روزنه صلح، مسدود نگهداشتن مکاتب دخترانه را ظالمانه و غیرعادلانه دانسته و می‌گوید که راه پیشرفت و صلح پایدار در افغانستان مبارزه با بی‌سوادی است و برای همین، ایجاب می‌کند که دروازه‌های مکاتب بدون قیدوشرط به‌روی دختران و پسران باز گذاشته شوند.
او با بیان این‌که بازگشایی مکاتب دخترانه خواست مردم افغانستان است، افزود که عدم بازگشایی مکاتب مردم افغانستان را دچار بیماری روانی کرده و باعث خواهد شد که مردم دست به مهاجرت‌های بیشتری بزنند، زیرا این گونه اقدامات، مردم را در بی‌سرنوشتی قرار داده است.
ویسا با اشاره به این‌که دیدارهای زیاد مردمی داشته و خواسته‌های مردم را شنیده است، بیان کرد که طبق خواسته‌های مردم تظاهراتی را تدارک می‌بیند که در صورت عدم بازگشایی مکاتب، برگزار خواهد کرد.
او دو هفته به حکومت سرپرست طالبان مهلت زمانی داد که در خصوص سرنوشت مکاتب دخترانه تصمیم بگیرد، در غیر آن صورت مردم افغانستان بیشتر از این سکوت نخواهد کرد و به جاده‌ها سرازیر خواهند شد.
چالش‌های سد راه گسترش آموزش و پرورش در جنوب افغانستان
نهاد راه قلم در طول دوازده سال اخیر، با وجود چالش‌های امنیتی و اقتصادی اما فعالیت‌هایش را در حوزه آموزش و نیز حمایت از کودکان گسترش داده است. این نهاد از آغاز تحولات این کشور و فروپاشی حکومت پیشین، بیشتر از هر زمان دیگری فعالیت‌هایش توسعه داد و از جنوب به شمال افغانستان پیش رفت.
ساحه پوشش فعالیت‌های این نهاد فقط به ولایت‌های جنوبی نبوده بلکه در ولایت‌های شمالی نیز همچنان فعالیت دارد. با وجود انگیزه و برنامه‌های توسعه‌یی این نهاد اما چالش‌هایی هنوزهم پابرجاست که ممکن است سد راه آن قرار گیرد.
تهدیدهای امنیتی، مشکلات اقتصادی، نبود بودجه به‌خاطر ادامه‌ی فعالیت‌های آموزشی از مشکلات اساسی فعلی است که سد راه این نهاد قرار گرفته است.
ویسا می‌گوید:«۱۳ سال می‌شود که من و همکارانم رضاکار هستیم و تاحالا که ادامه دادیم کمک‌هایی بود که مردم از داخل همکاری کردند. می‌خواهم که مکتب سیار را گسترش و درس‌های آنلاین برای دخترانی‌که در مناطق دور دست هستند، ایجاد کنم اما در او مناطق انترنت نیست و اگر فراهم کنم، پول زیادی کار دارد. مکتب سیار را گسترش می‌دهم، زیرا نتیجه خوب داد. در مورد مشکلات امنیتی، ایجاد راه قلم برای مبارزه است، وقتی مبارزه می‌کنی با مشکلات، بندی‌خانه، اخطار و این چیزا مواجه می‌شوید.»
به گفته‌ی ویسا، فعالیت در راستای آموزش و پرورش در ولایت‌های جنوبی افغانستان کار آسانی نیست، اما بزرگان مردمی چون طرفدار تعلیم و تحصیل هستند، این فعالیت را حمایت و همراهی کردند.
مردم در بازگشایی مکاتب پیش‌گام شوند
ویسا صریح گفت که حجاب دختران و مسدود نگهداشتن مکاتب دخترانه یک موضوع سیاسی برای طالبان است، زیرا یونیفورم دختران مکاتب پیش از این هم اسلامی بود.«من در ۳۴ ولایت و بیش از ۳۰۰ ولسوالی سفر کردم، خبر دارم و دیدم که اکثر ولایات مکاتب دخترانه جدا بود. هیچ چیزی خلاف اصول و خلاف شریعت نبود. اگر طالبان دنبال بهانه نیستند، پس چرا در هشت ماه گذشته که وقت کافی بود، اقدام نکرد، اگر طالبان پالیسی ساخته نمی‌تواند، از مردم کمک بخواهد. خودم حاضر هستم که تا یک هفته با تیم خود پالیسی آموزشی را بسازم تا که مکاتب دخترانه باز شود.»
او همچنان در بخشی از سخنانش به وضوح بیان کرد که به بزرگان قومی گفته که موضوع مکاتب دخترانه مربوط به مردم می‌شود، اگر مردم حق می‌خواهند، باید قربانی بدهند، لت‌وکوب شوند یا هر اتفاقی دیگری که رخ می‌دهد، قبول کنند و برای بازگشایی مکاتب گام بردارند.
ویسا گفت:«مردم وعده کرده‌اند که در این مورد اقدام می‌کنند. سر حکومت طالبان فشار خواهند آورد که وادار به بازگشایی مکاتب شوند.اکثریت مردم حاضر هستند و خصوصا در ولایت قندهار که با مردم زیادی دیدار داشتم، اکثریت می‌خواهند که مکاتب دخترانه باز شوند.»
چگونگی فعالیت‌های نهاد آموزشی«راه قلم»
این نهاد در چند مورد مرتبط فعالیت می‌کند: تلاش برای ساختن مکاتب در مناطقی‌که در بیست سال گذشته مکتب ساخته نشده است، راه‌اندازی کمپاین برای بازگشایی مکاتب بالاتر از صنف ششم به‌روی دختران دانش‌آموز، تلاش در راستای دسترسی دختران به آموزش و ایجاد مکتب سیار در جنوب افغانستان.
در آخرین مورد، نهاد راه قلم مکتب سیار را در موترسیکلیت‌های زرنج در ولایت‌های جنوبی افغانستان ایجاد کرده است. در این مکتب سیار، همه‌ی ضرورت‌های آموزش دختران و پسران در نظر گرفته شده که شامل کتابخانه، داستان‌های تربیتی و مضامین درسی می‌شوند.
همچنان نهاد راه قلم از سال ۲۰۱۶ میلادی بدین‌سو حدود ۳۵ مکتب را در چهار ولایت دوردست افغانستان ایجاد کرده که تعداد پنج هزار زن که از فرصت‌های آموزشی عقب مانده بودند، را تحت پوشش آموزش قرار داده است.
