روزنه صلح: در روزهای اخیر، میزان نارضایتیها از عدم تامین حقوق زنان و نقض حقوق بشر مردم افغانستان بلند رفته است. در آخرین مورد، گروهی از زنان در شهر کابل در یک روند اعتراضی، قطعنامهای را خطاب به شورای حقوق بشر سازمان مللمتحد صادر کرده و از این شورا خواسته که حمایت خود را از زنان و دختران افغانستان در عمل نشان دهد.
روند اعتراضی گروهی از زنان و دختران، امروز سهشنبه(۱۴ سرطان) برگزار شده بود و با صدور قطعنامهای گفتهاند که آنها نشست اخیر شورای حقوق بشر را با جدیت دنبال کردهاند.
در قطعنامه معترضان زن تصریح شده که نشست شورای حقوق بشر سازمان مللمتحد با محوریت افغانستان فرصت خوبی برای بازتاب درخواست و نگرانی نهادهای حقوق بشری این کشور بود.
طبق اظهارات این معترضان، نشست شورای حقوق بشر دارای پیام مشخص به حکومت مستقر در کابل بود که عدم توجه به رعایت حقوق بشری مردم، باعث زوال حکومت کنونی خواهد شد.
اخیرا نشست شورای حقوق بشر سازمان مللمتحد نشست ویژهای را با محوریت زنان و دختران افغانستان در جنوا برگزار کرده بود و در این نشست، نمایندگان کشورهای مختلف از رفتارنادرست طالبان انتقاد کردند.
نقض آشکار حقوق بشری ساکنان بلخاب
این شورا درست در حالی برگزار شده بود که حقوق اساسی گروهی از مردم در ولسوالی بلخاب ولایت سرپل بهطور آشکار نقض شد. افزون براین، در پی منازعهی مسلحانه چندین روزه، صدها خانواده از این منطقه به ولایتهای همجوار سرپل آواره شدند.
شماری از فعالان حقوق بشری در این مورد به روزنه صلح میگویند که پس از تسلط طالبان حقوق بشر به شدت وخیم شده و سازمانهای حقوق بشری شاهد فاحشترین موارد نقض حقوق بشر در افغانستان بودهاند.
عبدالاحد فرزام، کمیشنر کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان که توسط طالبان منحل اعلام شده، به روزنه صلح میگوید:«اول اینکه قانون اساسیکه متضمن حقوق و آزادیهای بشری شهروندان بود، متاسفانه به زعم طالبان لغو شده و قوانین عادی کشور که مطابقت داشت با کنوانسیونهای بینالمللی لغو گردیده و نهادهای مدافع حقوق بشر که دادخواهی و نظارت میکرد، غیر فعال گردیده و در عین حال، زنان که نیمی از پیکر جامعه افغانستان را تشکیل میدهند، از تمامی حقوق و آزادیهای بشری خود متاسفانه محروم شدهاند.»
او با اشاره به وضعیت حقوق بشری ساکنان ولسوالی بلخاب ولایت سرپل بیان کرد که نهادهای حقوق بشری به گزارشهای مستند دست یافتهاند که غیرنظامیان از سوی نیروهای طالبان تیرباران شدهاند که تعدادشان به ۱۵۰ نفر میرسد. از جانب دیگر، افرادیکه به طالبان نیز تسلیم شده بودند، به قتل رسیده و این خود نقض حقوق بشر و جنایت جنگی محسوب میشود.
به گفتهی فرزام، مردم و خانوادههای غیرنظامی که هیچگونه ارتباطی در جنگ نداشته، از مناطقشان بیجا و به کوهها متواری شدند؛ هزاران خانوادهای که به ابتداییترین امکانات دسترسی ندارند که اینها موارد فاحش نقض حقوق بشر و مصداق روشن جنایت جنگی است که توسط طالبان در بلخاب ارتکاب پیدا کرده است.
عدم تاثیرگذاری تلاشهای جامعهی جهانی بر طالبان
این فعال حقوق بشری همچنان در خصوص عدم تاثیرگذاری فشارهای جامعهی بینالمللی بر طالبان تاکید کرد که جامعهی جهانی تاهنوز فشارهای لازم را بر طالبان وارد نکرده و تمامی تلاشهای جامعهی جهانی و سازمان مللمتحد در حد صدور اعلامیه و قطعنامه بوده است.«توصیههای الزامآور صادر نشده و دلیل آن این است که هنوز از سوی کشورهای جهان و سازمان مللمتحد با قضیهی حقوق بشر در افغانستان برخورد سیاسی شده و این باعث شده که فشار لازم وارد نشود و در نتیجه وضعیت حقوق بشر بهبود پیدا نکند.
به گفتهی فرزام، از بدو حضور طالبان در صحنهی سیاسی، حتا در دوره قبلی تسلط این گروه، نقض حقوق بشر دوامدار، هدفمند و عامدانه مرتکب نقض حقوق بشر شده است و طالبان تاهنوز تعهدی نشان نداده و باورمندی به حقوق بشر نیز پیدا نکرده است و در عین حال، طالبان با مساله حقوق بشر مشکل منافع دارند؛ زیرا آنها رعایت حقوق بشر را به نفع خود نمیدانند و فکر میکنند که با رعایت حقوق بشر به اهداف ناموجه خود نمیرسند.
با این حال، به تازگی رینا امیری، نماینده ویژهی امریکا برای زنان و حقوق بشر افغانستان در اظهاراتی بیان کرده که در حال حاضر، زنان افغانستان در بدترین دوران زندگیشان بهسر میبرند و این به نفع طالبان نیست.