طالبان هر روز ساز و برگِ تازه ی را علیه زنان و دختران افغانستان در بخشهای اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی می سازند. محرومیت تحصیل دختران به فراموشی سپرده میشود،جامعه جهانی باید توجهی جدی به وضعیت زنان در افغانستان نمایند و نظاره گر بدتر شدن وضعیت نباشند.

قبل از سقوط حکومت محمد اشرف غنی، یکی از نگرانی های عمده مردم و جامعه جهانی مسئله حقوق زنان با روی کار آمدن طالبان در افغانستان بود. تعدادی به این باور بودند که رفتار طالبان علیه زنان تغییر کرده و باور های شانرا به گفته های بعضی سران طالبان استناد میکردند، مانند آقای استانکزی. از طرفی، تعدادی هم به این باور بودند که طالبان اصلاً تغییر نکرده و همان ایدولوژی طالبانی خود را حفظ کرده اند و به حقوق زنان باور ندارند. درحال حاضر دیده میشود که هیچ گونه تغییر مثبت در رفتار طالبان در همه ی موارد دیده نمی شود و همان گروه خشین و قبیله گرا باقی مانده است، نه به حقوق بشر و نه به حقوق زن باور دارند – همواره حقوق بشر را نقض کرده است.

طالبان بیشتراز چهارده ماه میشود که درافغانستان قدرت را در دست گرفته است. طی این زمان، مردم افغانستان شاهد چالشها اقتصادی، اجتماعی ، سیاسی و فرهنگی بوده است. طالبان تعییراتی زیادی را در بخش های تعلیم و تربیه، خدمات رسانی و فعالیت زنان به جود آورده است که برای مردم افغانستان قابل قبول نیست. زنان افغانستان که نیم جمعیت افغانستان را تشکیل میدهند از حقوق اساسی شان محروم گردیده اند. طالبان زنان را از تمام بخش های اداری و اجتماعی محو کرده است. طوریکه میدانیم، زنان در بخش های عمده اجتماعی، صحی ، اقتصادی و تعلیمی فعالیت داشتند و نقش مهمی را در پیشرفت جامعه و اقتصاد خانواده ایفا میکردند؛ ولی امروز اکثر این زنان و دختران خانه نشین شده و دست شان از اکثر فعالیت ها در جامعه گرفته شده است.

 یکی دیگر از مشکلات عمده این است که مردم افغانستان کاملاً امید شان را از دست داده اند. مردم کوشش میکنند که کشور را ترک نمایند. رفتار بد طالبان مردم را روز به روز نا امید تر کرده و خانواده ها به خاطر تحصیل دختران شان کشور را ترک می نمایند. طالبان همواره نظریات و افکاراش را با زور و جبر روی مردم افغانستان تحمیل می کنند. مردم را از حق اساسی شان به هر شیوه ای محروم می کند، بخصوص زنان و دختران. از زمان حکومت طالبان تمام مکاتب بالا تر از صنف شش بسته بوده و صد ها هزار دختر از حق تعلیم و تربیه به صورت کامل  محروم شده اند. اخیراً رسانه ها  گزارش کرده است که حتی گروه طالبان در نظر دارد درب دانشگاه ها را نیز به روی دختران و زنان ببندد که این خبر بدی برای دختران و زنان افغانستان است. درصورت که این موضوع هنوز از طرف حکومت طالبان رسماً تایید نشده است.

دنیا هم شاهد بد تر شدن وضعیت حقوق بشری درافغانستان هستند، بخصوص زنان و اقلیت های مذهبی. آقای بنت گزارشگرخاص سازمان ملل، گزارشی را درباره وضعیت حقوق بشر درافغانستان نشرکرد. این گزارش روی موضوعات مهمی حقوق بشری در افغانستان توجه کرده است و نگرانی شدیدی را از وضعیت حقوق بشر درافغانستان بیان میکند.

با نظرداشت وضعیت بدی حقوق بشری درافغانستان، مجمع عمومی سازمان ملل متحد طی نشستی قطعه نامه ای را در باره افغانستان، بعد از روی کار آمدن گرو طالبان، به تصویب رساند و از طالبان خواسته است که به تعهدات بین المللی پای بند باشد و حقوق بشر را مطابق قوانین بین المللی رعایت کند.

طوریکه معلوم است، طالبان توجه به خواستهای جامعه جهانی نداشته و صرف مصروف اجرای مفکوره ها و قانون افراطی خود درافغانستان می باشند. این گروه هر روز ساز و برگ جدیدی را علیه زنان درکشور اعمال کرده و حضور زنان را در جامعه محدود تر می کند. به اساس گزارش رسانه ها، به نقل از محمد عاکف مهاجر، سخنگوی وزارت امر به معروف و نهی از منکر طالبان، پارک ها، سالونهای ورزشی و حمام های عمومی را به روی زنان و دختران منع کرده است؛ دختران و زنان دیگر اجازه ندارند به پارک و مکانهای تفریحی حضور یابند.

برعلاوه آن، بازداشت و زندانی کردن زنان فعال حقوق زن نیز توسط طالبان همچنان ادامه دارد. اندکترین اعتراض زنان با شدید ترین رفتار و سرکوب طالبان رو به رو می شود. طالبان اخیراً فرحت پوپلزی، ظریفه یعقوبی و حمیرا یوسف، فعالین حقوق زن  را بازداشت و زندانی کرده اند. در این زمینه، سمیرا حمیدی، کارمند بخش جنوب آسیا در سازمان عفو بین‌الملل، از وضعیت این زنان تحت توقیف طالبان، اظهار نگرانی کرده است. دیگرسازمانهای بین المللی نیز اظهار نگرانی و خواستار آزادی آنان شده اند.

برای بلند کردن صدای زنان در برابر افزایش نقض حقوق زنان در افغانستان، فعالین حقوق زن و حقوق بشر نامه ای را تحت عنوان ” صد فریاد عدالت از افغانستان” به شورای امینت سازمان ملل متحد فرستاده اند تا توجه سازمان ملل را به وضعیت بدی زنان درافغانستان جلب نمایند تا طالبان را برای رعایت حقوق بشر، بخصوص حقوق زنان، تحت فشار قرار دهند. 

 طوریکه ما شاهد هستیم، مکاتب دختران بالا ترازصنف شش هنوز بسته است؛ صد ها هزار دختر از تعلیم و تربیه محروم مانده اند.اخیراً رسانه ها گزارش کرده اند که طالبان ممکن است درب دانشگاه ها را نیز به روی دختران ببندند، گرچه هنوز از طرف طالبان تأیید نشده است. ولی از این گروه افراطی و زن ستیز بعید نیست که درب دانشگاه ها را هم به روی دختران و زنان ببندند و زنان را کاملا از تحصیل محروم سازند.

ازطرف هم حس میشود که جامعه جهانی چندان سیاست جدی در راستای حمایت از حقوق زنان درافغانستان نداشته است. اکثر کشورها حرف از تعامل میزنند و این مسئله خود تیغ طالبان را در برابر حقوق زنان تیز تر ساخته و فعالیت های زنان را هروز محدود می سازند. بسته ماندن مکاتب برای مدت طولانی رو به فراموشی سپرده شده و آهسته آهسته به یک مسئله عادی تبدیل میشود. نگرانی جدی وجود دارد که دیگرکسی دنبال این مسئله نگردد و توجهی کمتر به تحصیل دختران داشته باشد. طوریک دیده میشود بعضی برنامه ها، برای دختران توسط بعضی کشور های کمک کننده در نظر گرفته میشود که اهمیت تحصیل دختران را کم رنگ می سازد و توجه اصلی از تعلیم و تربیه دختران دور میشود.

 به اساس گزارش افغانستان انترنشنال، یونیسف با همکاری مالی دولت بریتانیا دوره های آموزشی 9 ماهه را برای دختران “محروم از درس” در بخش نان پزی فراهم کنند. چنین آموزشهای، اهمیت تحصیل دختران را کمر رنگ کرده و راه حلی برای محرومیت تحصیل دختران نیست بلکه زمینه ی رشد ” اطفال کارگر” را در جامعه افزایش می دهد و باعث نقض حقوق اطفال میگردد. خانواده ها دیگر توجه به تحصیل دختران نکرده و تلاش خواهند کرد تا در کارهای مختلف مشغول گردد. درحال حاضر، اطفال کارگر زیادی درجامعه هستند که برا مبلغ ناچیزی در کارها سخت مشغول اند.

شرایط کنونی در افغانستان این را می طلبد که جامعه جهانی باید برای ایجاد فرصتهای تحصیلی دختران توجه بیشتری نمایند و بجای آموزش نان پزی، راه های دیگری را جستجو کند تا زمینه دسترسی دختران به تعلیم و تربیه در افغانستان فراهم شود. همچنان جامعه جهانی در مقابل اعمال نقض حقوق بشری طالبان، بخصوص دختران و زنان، ایستادگی مشخص و عملی داشته باشند. طالبان هم این را باید بدانند که بدون رعایت حقوق مردم افغانستان و همکاری با جامعه بین المللی، مشروعیت نخواهند داشت و مردم افغانستان دیر یا زود از حقوق شان در برابر تخطی های طالبان ایستادگی کرده و به عدالت خواهند کشاند.