روزنه صلح: هشتم مارچ بنام «روز جهانی زن» از طرف سازمان ملل متحد نام گذاری شده است. همه سال از این روز در سراسر جهان به پاس احترام به حقوق انسانی زنان و مبارزات زنان برای رسیدن به حقوق برابر شان با مردان و تجلیل از قربانیهای آنان در راه برابری اجتماعی تجلیل میگردد.
اما در افغانستان، بانوان افغانستان از روز زن درحالی تجلیل میکنند که حکومت سرپرست طالبانی زنان و دختران را از رفتن به دانشگاه، مدرسه، مراکز آموزشی و کار در سازمانهایملی و بینالمللی منع نموده و زنان افغانستان را درچهاردیواریخانه محبوس ساخته است.
ناهید(اسم مستعار) دانشآموز لیسه عالی معرفت باورمند است که تجلیل از روز زن در حالیکه زنان افغانستان از تمام حقوق انسانی خود محروم ساخته شده و حتی ابتداییترین حقوق یعنی آموزش و کار منع گردیده است، بی معنی و پوچ است.
زبیده (اسم مستعار) دانشجوی سال سوم رشته حقوق دانشگاه کابل است، وی میگوید که با به قدرت رسیدن طالبان از ادامه تحصیل باز داشته شده و فعلا خانه نشین است. زبیده میگوید که تجلیل از هشتم مارچ زمانِ برای زنان افغانستان بامعنی است که تمام زنان و دختران از حقوق برابر با مردان افغانستان برخوردار باشند. تجلیل از روز زن در وضعیت که زنان زیر ظلم، انکار، تبعیض، اسارت و استبداد زندگی میکنند، مسخره و مضحک بیش نیست.
جنبش زنان عدالت خواه افغانستان در طی یک بیانیه که در مورد هشت مارچ نشر نموده، اظهار داشته است که، هشت مارچ را امسال در حالی سپری میکنیم که زنان افغانستان عملا به معنای واقعی کلمه حذف شدهاند. نه در سیاست و نه در اجتماع جایی برای زن مُتصوِر نیست و حقوق زنان به عنوان اولین چیزی که صدمه زدن به آن بهایی ندارد، مورد تعرض و تجاوز واقع شده است و فقط برای چانهزنیها و معاملات سیاسی روی میز مذاکرات قرار میگیرد.
در ادامه این بیانیه آمده است که، زنان افغانستان به آگاهی رسیدهاند و یک زن آگاه، دشمن اصلی افراطیت، بنیادگرایی و واپسگرایی است. ما زنان، امروز خواهان تساوی در حقوق و مشارکت در تمام عرصههای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی هستیم و برای رسیدن به این حق اساسی خود از تمام امکانات و ابزارهای ممکن استفاده خواهیم کرد.
از زمان به قدرت رسیدن گروه طالبان در پانزده هم ماه اگیست سال ۲۰۲۱ ، محدویت ها و سخت گیریهای بیشتر علیه زنان در عرصه آموزش، کار و آزادیهای فردی آنان وضع شده است. رفتار افراطی طالبان نسبت به زنان سبب واکنش ملی و بین المللی را در پی داشته است. طوریکه معلوم است، طالبان توجه به واکنشهای جامعه جهانی نداشته و صرف مصروف اجرای مفکوره ها و قانون افراطی خود درافغانستان می باشند. این گروه هر روز ساز و برگ جدیدی را علیه زنان درکشور اعمال کرده و حضور زنان را در جامعه محدود تر می کند. از زمان به قدرت رسیدن گروه طلبان، وزارت امر به معروف و نهی از منکر این گروه، پارک ها، سالونهای ورزشی و حمام های عمومی را به روی زنان و دختران منع کرده است؛ دختران و زنان دیگر اجازه ندارند به پارک و مکانهای تفریحی حضور یابند.
در گزارش که هفته گذشته گروه بین المللی بحران به نشر سپرده بود، آمده بود که طالبان زنان را از رفتن به مدرسه و دانشگاه ها و از بسیاری محلهای کاری منع کردهاند، و چندین سازمان امداد را مجبور به توقف عملیات در افغانستان و کمک کنندگان را به کاهش کمک وادار نمودهاند. در ادامه این گزاش امده بود که طالبان از زمان بازپس گیری قدرت در ماه اگیست سال ۲۰۲۱، به عنوان بخشی از یک سلسله اقدامات فزاینده برای اعمال محافظه کاری این گروه، محدویت های گسترده ای برعلیه زنان و دختران افغانستنان اعمال نموده اند. دختران و زنان را از دسترسی به آموزش، اشتغال و فضاهای عمومی و همچنین دیگرآزادی های اولیه محروم نموده اند.
افزون برآن، جوزپ بورل مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، در پنجم حوت، با انتقاد شدید از حکومت طالبان گفته بود که رهبر طالبان نمی خواهد دختران به عنوان انسان حق زندگی داشتهباشند. بورل افزوده بود که نگرانی من از فشار اقتصادی و سیاسی این است که چه کسی متحمل این فشارها می شود. اگر فردا تمامی کمکهای مالی به افغانستان را از طریق نهادهای که تامین کننده نیازهای اولیه مردم هستند لغو کنم، مردم افغانستان را دوباره مجازات خواهم کرد. من باید حکومت افغانستان را مجازات کنم و سعی کنم از این مجازات برای باقی مردم افغانستان جلوگیری کنم و این یک تعادل دشوار است.
سال تعلیمی و تحصیل به زودی در کشور آغاز میگردد. اما مطابق حکم حکومت طالبان در سال جدید تعلیمی و تحصیلی هزاران زن و دختران افغانستان از رفتن به مراکز تعلیمی و تحصیلی منع گردیده است. بسته شدن دروازههای مکاتب و دانشگاهها بروی دختران و زنان افغانستان به واکنش گستردهای داخلی و خارجی روبرو شده است. سازمانها و نهادهای حمایت از حقوق بشر این رفتار طالبان را نقض حقوق بشر و زیر پاگذاشتن حقوق زنان و دختران افغانستان میدانند. سازمانهای مدافع حقوق بشر از مقامات طلبان میخواهند که روی این تصمیم خود تجدید نظر نموده و اجازه دهند دختران و زنان افغانستان به مکاتب، دانشگاهها و مراکز آموزشی برگردند. اما تاکنون اصرار جامعه جهانی کدام سود درپی نداشته است و طالبان بر سیاست خود پایدار و محکم استاده است .
