امروز در دنیا تنها زنان و دختران افغان محروم از تحصیل، کار، تفریح، مسافرت،انتخاب ،مشارکت اجتماع و سیاسی می باشند. جامعه جهانی باید حمایت صادقانه و روشنی برای مردم افغانستان داشته باشند.
نویسنده: سلام الدین خان افغان
زنان در دیگر نقاط جهان شرایط اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و رفاهی بهتری دارند؛ ولی برای احقاق برابری حقوق شان مبارزه دوام دار دارند. دولت ها را به رعایت حقوق شان به چالش می کشند تا زمینه رعایت حقوق زنان را بهتر فراهم کنند؛ ولی زنان در افغنستان متاسفان از تمام حقوق بشری و انسانی شان توسط طالبان محروم شده اند، کاملاً وضعیت برعکس زنان جهان.
زنان افغانستان امروز جای برای نفس کشیدن ندارند، از حق تحصیل، کار، مشارکت سیاسی، اقتصادی و فرهنگی کاملاً محروم شده اند. تمام مراکزتحصیلی به روی زنان و دختران در سراسر کشوربسته شده است. سخت گیری های طالبان در برابر زنان و دختران همچنان ادادمه دارند. این وضعیت کاملا بد ترخواهد شد و وضعیت زنان ودختران افغان رو به تاریکی مطلق روان است.
طی بیست سال گدشته، زنان افغانتسان تحت حکومت پیشین با حمایت جامعه جهانی به فرصت های زیادی دست یافته بود. هزاران زن و دختر به تعلیم و تربیه درسراسرکشور دسترسی داشتند. بعد از دوره های تحصیلی مشغول فعالیت مختلیف در جامعه بودند. جامعه سنتی افغانستان به این باور نزدیک شده بود که زنان و دختران باید نقش بیشتری در توسعه جامعه داشته باشند.
حمایت های سیاسی، مالی وتخنیکی جامعه جهانی افغانستان را طی بیست سال گذشته با وجود چالشها، زنده نگهداشته بود؛ ولی بعد از تصمیم خروج جامعه جهانی و شروع مذاکرات با گروه طالبان، مردم افغانستان با سرنویشتی مبهم و نا معلوم روبرو شد. جامعه جهانی بدون شرایط موجوده و مسئولیت مشخص مردم افغانستان را به حال خود شان رها کردند.از طرفی هم حکومت چند نفره ای آقای غنی، مردم افغانستان را به سوی تاریک هدایت کرد و دستاوردهای چند ساله مردم افغانستان، بخصوص زنان افغانستان، به معرض نابودی قرارگرفت که امروز جامعه جهانی درحال نظاره است.
جامعه جهانی در ابتدایی امرحقوق زنان را خط سرخ در مقابل با طالبان میدانست؛ زنان افغانستان باورنسبی داشت که جامعه جهانی به سادگی از این مسئله نخواهند گذشت. درتعاملات با گروه طالبان، حقوق زنان را در نظر خواهند گرفت؛ ولی متاسفانه چنین نشده.توافق نامه دوحه چیزی برای گفتن برای زنان افغان ندارد، جز تسلیمی افغانستان.
امروز جامعه جهانی در مقابل رفتار طالبان چندان حرفی برای گفتن ندارند. تلاشهای جامعه جهانی هیج تغییری درنگرش و رفتار گروه طالبان در رابطه به حقوق زنان نداشته است. گروه طالبان به این باورهستند که جامعه جهانی طی بیست سال جنگ با این گروه، نتوانست این گروه را شکست دهند؛ درحال حاضر درتمام کشور تسلط کامل داشته و از تمام امکانات مالی و سیاسی برای تقویت و بقایش استفاده می کند و هیچگونه خطری را متوجه خود نمی بیند و رفتارهای غیرانسانی اش را درمقابل دختران و زنان افغان ادامه می دهند.
دراوایل گروه طالبان به جامعه جهانی و مردم افغانستان می گفت که محدودیت های تحصیلی، کاری، مشارکت های اجتماعی و فرهنگی در مقابل زنان و دختران یک امر موقتی است. امارت اسلامی برای باز گشایی فعالیت های زنان روی یک چار چوب شرعی کارمیکند. خانواده ها امید واربودند که دخترانشان دوباره به تحصیل و دیگر فعالیت دسترسی خواهند داشت؛ اما تا کنون زمان ثابت کرده است که چنین نیست؛ وعده های امارت اسلامی افغانستان کاملا دروغ و خالی از واقعیت است. آخیراً وزارت تحصیلات عالی طالبان آغازسال تحصیلی را درافغانستان اعلان کرد ولی فقط برای دانشجویان پسرمی باشد. دختران و زنان اجازه ندارند به دانشگاه بروند.طالبان گروهی نیست که به سادگی از باورهای ایدیولوژی اش بگذرد.
سازمان ملل برای قناعت دادن طالبان در رابطه به احترام و رعایت حقوق زنان تلاشهای زیادی تا کنون کرده است ولی گروه طالبان به توصیه های سازمان ملل هرگز توجهی نکرده است. همواره به موضع و دیدگاهای قبیله ای و مذهبی اش در رابطه به حقوق بشر تاکید می کند. مدعی اند که حقوق شهروندان افغانستان را مطابق به شریعت اسلامی رعایت کرده است.
سرمنشی ملل محتد، آقای آنتونیو گوترش در شصت وهفتمین نشست کمیسیون وضعیت زنان بیان داشت که ” زنان و دختران درافغانستان از زندگی عمومی حذف شده است.” سرمنشی سازمان ملل متحد همچنان ابراز نگرانی کرد که “پیشرفتهای حاصل شده در زمینۀ حمایت از حقوق زنان در دهههای اخیر در برابر چشمان آنان محو میشود.”
گزارشگر ویژه سازمان ملل، آقای ریچارت بنت، گزارشی تازه ای را به شورای حقوق بشر سازمان ارایه داده است. دراین گزارش حقوق زنان را یکی از “چالشهای حقوق بشری” درافغانستان گزارش کرده است.وضعیت حقوق بشری اقلیت های قومی مانند هزاره ، سکها و نیروهای نظامی پیش را نیز وخیم گزارش کرده است.
طالبان گروهی نیست که به سادگی از ارزشهای ایدیولوژی خود در مقابل مردم افغانستان کوتاه بیاید. این گروه باوردارند که درافغانستان حکم خدا و شریعت را عملی میکند؛هیچ ارزشی دیگری در مقابل ارزشهای این گروه برای شان قابل قبول نیست.
طوریکه ما شاهد این بودیم که افغانستان در ماه آگست ۲۰۲۱ به سادگی تسلیم این گروه داده شد و این گروه تمام امورافغانستان را در اختیار گرفت؛مردم افغانستان را ازتمام حقوق اولیه شان محروم ساخت، بخصوص زنان و دختران. برای رهایی از چنگال این گروه، مردم افغانستان درمقابل این گروه ناقض حقوق بشرنباید به سادگی تسلیم شده و باید تلاش و مبارزه ای بیشتری نمایند تا این گروه بدانند که در مقابل سلب حقوق زنان و سایر افراد جامعه افغانستان پاسخگو خواهند بود؛ درمقابل تمام اعمال شان روزی جوابگوخواهد بود. مردم فغانستان دیگربه بازی های تقدس گرایی این گروه باورندارند. این گروه به مردم و جامعه جهانی وعده های خالی و دروغ تا کنون داده است.
ازسوی دیگرجامعه جهانی باید با مردم افغانستان صادق باشند. طوریکه از ابتدای مسئله سیاسی افغانستان، جامعه جهانی به تمام مسائل دخیل بودند، امروزهم مسئولیت دارند که مردم افغانستان را صادقانه در برابر گروه طالبان حمایت کنند تا مردم افغانستان فرصتی را بدست آورده و شرایط را در افغانستان به سوی درست هدایت کنند. نقش جامعه جهانی در برابر گروه طالبان موثر خواهد بود. جامعه جهانی این قدرت را دارند تا کسانیکه در افغانستان مرتکب نقض حقوق بشر شده است به داد گاهی بین المللی مورد باز پرسی قرار دهند.در صورت عدم توجه جامعه جهانی، وضعیت مردم افغانستان، بخصوص زنان و دختران از این هم بدتر خواهند شد.
