هشتم مارچ روز قربانی دادن زنان و بدست آوردن حقوق شان

17 حوت 1401
6 دقیقه
هشتم مارچ روز قربانی دادن زنان و بدست آوردن حقوق شان

سهیلا حیدری 

در بیشتر از صد سال قبل از امروز درست زمانیکه زنان بعنوان بردگان کارگر از طرف استثمار گران مورد استثمار قرار داشتند و حقوق اولیه و معادل با مردان را نداشتند عده ای از زنان بیدار و آزادی خواه و حقوق طلب بر پاخواستند و قیام خونین را انجام دادند و استثمار گران را زشت، پلید و افشا کردند و امروز را بنام نامی خویش ثبت تاریخ کردند و وجدان خفته جامعه بشری را بیدارکردند.

از آنروز تا اکنون این نماد همه ساله در کشور های جهان تجلیل میشود و زنان آزاده در کنار مردان آزاده و بیدار خون زنان هشت مارچ را پاس داشته و یاد شان را گرامی میدارند. این روند در کشور های توسعه یافته و روبه توسعه حد اقل یک یاد بود هست و گرامی داشته میشود اما در کشور های توسعه نیافته و ذهن های بسته و وجدان های خفته هنوز شناخته شده نیست و تجلیل از این روز بعنوان تقلید وپیروی از فرهنگ غربی ها پنداشته شده و گاها تجلیل های نمادین میشود و اکثرا کسی آنرا تجلیل هم نمیکند.

در کشور عزیز ما افغانستان تجلیل از این روز در قطعات از تاریخ کشور صورت گرفته و در اکثر از زمان و تاریخ کشور هیچگونه تجلیل و تقدیر وجود نداشته است و حتی کسی نمیدانند که این روز یعنی چیست؟ اما زمانهای هم تجلیل شده زیاد سمبولیک و به دور از فلسفه ای وجودی اش بعنوان یک عنعنه غربی ها تحت فشار های شعایری چون جقوق بشر و امثالهم صورت پذیرفته است.

از همه بد تراینکه این روز را تجلیل و برنامه میکنند اما هیچگونه فهمی از رشادت و قهرمانی ان زنان که در آتش بی عدالتی سوختند و با خون خویش عدالت را رقم زدند و صاحب سرنوشت خویش گشتند حرفی نیست. اهسته آهسته میرود به یک فرهنگ مانند بسیاری از تجلیل های دیگر مبدل میشود.

با نگاه عمیق و ژرف در پدیده های جهان امروز همه مسایل، مفاهیم و پدیده ها رنگ و بوی اصالتی اش را ازدست داده و به سوژه ای برای بودجه و پروژه سازی تبدیل شده است و یا به ابزار سیاسی سیاست گران که در رسیدن به امیال سیاسی شان چند روزه کار میدهند و در پیکار های انتخاباتی، رقابت های سیاسی و مقوله های از این چنینی تبدیل شده است و هر روز که میگذرد بازهم بیشتر وجدان بشریت امروز خفته تر از دیروز شده و نیازمند بیدارگری و انقلاب خون آلود دیگری هست.

جهان توسعه یافته با ادعای های بسیار بلندی که دارند و از نظم نوین جهانی صحبت میکنند و از غول های اقتصادی بزرگی برخوردار هستند و در برابر بی عدالتی ها پروژه های وسیع البنیادی بکار انداخته اند و پول مالیات مردمان زحمتکش را که با عرق جبین کار میکنند گرد آورده تحت شعار های آزادی، عدالت و توسعه و نظم نوین جهانی اخذ کرده و پروژه وار مصرف نموده و چند شعار چیزی دیگری حاصل ندارد. در حقیقت این نوع نوین و پیشرفته همان استثماریست که زنان آزاده در هشتم مارچ بر علیه شان قیام کرد و جهان خفته بیدار ساخت، میباشد و تمام پول مالیات انسانهای زحمتکش در جیب و حیف و میل حلقات مافیایی جهانی میریزد و هیچ کاری و نفع به بهبود بشریت و نظم نوین برای بشریت ندارد.

هزاران سازمان، جریان، مدلها و غیره در سطح جهان تشکیل شده و هزاران میکانیزم را بکار گرفتند و بشریت را وعده تحقق عدالت دادند و حتی برای آرمانهای این سازمانها و دولتها انسانهای آزاده اعم از زن و مرد قربانی جانی و مالی دادند تا این ارمان ها بر آورده شده و در جهان نظم نوین پدید آید و عدالت اجتماعی سرلوحه زندگی بشریت قرارگیرد. متاسفانه که چینین نیست و نتیجه بر عکس شده است.

باز هم میروم در کشور عزیز ما افغانستان !

بیست سال قبل از امروز جامعه قدرتمند غرب با یک تشکیل و وحدت نظر بمنظور تحقق عدالت و رفع شر وترور در کشور ما حمله مسلحانه با قدرت بالای انجام داد و صد ها هزار جریب زمین این وطن را مملو و آلوده از انواع مضیرات تسلیحاتی شیمیایی کردند و هزاران نفر را کشتند و کشته دادند و بیست سال مبارزه کرد تا حقوق بشر، آزادی و عدالت اجتماعی بوجود آید و مردمی درمانده در چنگال پلید ترین عنصر انسانیت تحت نام دین و بد ترین نوع بشریت یعنی طالبان رهایی بخشیده و در سایه امن، نظم، رفاه و عدالت اجتماعی زندگی کنند، که متاسفانه با ننگین ترین معاهده یعنی دوحه قطر دوباره مردم آن دیار را به چنگال این گروه خونخوار و پلید تر از گذشته اش گذاشته و خود میدان معرکه را ترک گفتند.

در افغانستان که بیش از چهیل کشور غربی و هم پیمانانش بیست سال تاختند و تروریست و طالبان را جستند از حقوق بشر و انسانیت تازه مقوله های سر زبان ها بود و زنان در آنجا به حق تعلیم، تحصیل، کار و صدا بلند کردن رسیده بودند و تمام این دست آورد ها که با قربانی دادن زنان و مردان شجاع و بیدار کشور بدست آمده بود یک شبه در دوحه قطر معامله شد و سازمانهای پر نام و آوازه ای چون ملل متحد، و حقوق بشر و امثالهم همه به حاشیه رفتند و زنان افغانستان را در جنگال بد صفتان و گرگ سیگالان رها کرده و خود به نظاره نشسته اند که از این مایه ننگ بد تر بر جبین انسانیت و بشریت قرن حاضر بوده نمیتواند.

نیتجه گیری:

زنان و مردان آزاده ای جهان! از قضیه افغانستان درس بزرگی متوجه بشریت شده است و او اینکه دولتهای سیاسی بدنبال منافع جمعی بشری و مقوله ها و مفاهیم ارزشی بشری نیستند بلکه برعکس منافع فردی و محور های شرارت و قدرت خود شان از همه مهمتر اند و کشور گشایی و جنگ افروزی شان از سری دلسوزی و برای تطبیق مقوله های انسانی و بشری نیستند و شعایر آنرا برای گمراه کردن انسانها و جذب مالیات و نتیجه زحمات خلق زحکمتکش است و برای این مردم کاری نمیکنند و باید در نتیجه دل از همه اینها برکنده و مالیاتی و ثمره زحماتی خویش را در دست چنین استثمارگران مدرن ندهیم و پیکار جدی و نوینی را آغاز نموده تا نگذاریم آنانیکه خون خویش را برای تحقق این مفاهیم ارزشی ریختند و راه را برای ما باز کردند و جلو استثمار آنروز را بستند و ما هم باید جلو استثمار نوین را بی بندیم.

زنان آزاده امروز از غرب تا شرق و از دین دار تا بی دین همه و همه راه آزادی و رسیدن به عدالت اجتماعی و حقوق شماررا پا مال نموده و هیچ کدام در مصونیت اجتماعی شما نقش ارزنده، انسانی و بشری ندارند و همه به چشم طمع وابزار به شما نگریسته و از آلام و درد ها و رنجهای شما چشم پوشی کرده اند. زنان قهرمان سرزمینم که هم اکنون در چنگال بد سیگال دیو صفتان طالبان قرار دارید و دل بسته اید که همراهان غربی یا شرقی یا نوع آزاد اندیش دینی شما را رهایی میبخشد، خواب و است و خیال هرگز چنین نخواهند شد. هم اکنون که شما از حق تحصیل، تعلیم، کار، ازدواج انتخابی و هزاران حق دیگر محروم هستید، در این گوشه دنیا که غرب صدایش مینمایید و منتظیر هستید که شعار حقوق بشر دارند دل نبندید و اینها از همه این چیز ها آگاه اند و شمار را به شرکایی تجاری سیاسی و اقتصادی خویش فروخته و معامله تا تاریخ آن تکمیل نشده کسی برای شما کاری نخواهند کرد.

زنان جهان! آلام هر زن در هر نقطه از جهان درد مشترک همه ماست بیایید همصدا شوید با زنان افغانستان و دولتها و مردم خویش را وادار نمایید که برای حقوق زنان بیجنگد و حتی تهدید نمایید از برای قطع مالیات خویش و تا مانند زنان آزاده هشت مارچ از زور کار نگیرید به رضایت کسی حق زنان را نخواهند داد، خون ما بهای قطع استبداد تاریخی بوده و هست. بیایید مفاهیم و مقوله های حقوق بشری را از نو بنا کنیم و سازمانهای منزوی شده و منحل شده در کام نهنگ های مافیایی بین المللی را احیا کنیم و انها بیدارتر ساخته و مجبور به پاسخگویی نماییم. نگذاریم با چند اعلامیه محکوم کردن اکتفا کنند و غیر فعال  شده و نابود شوند و آنها را باید اکتیف بیسازیم.

سازمان ملل متحد، و صد ها سازمان و داد گاه های که ادعای های بلند وبالای دارد دیگر آن مفاهیم انسانی و ارزشی خویش را ندارد و عروسک های دست ساخته ابرقدرت های اقتصادی و سیاسی شده اند و این برای آینده جهان خطرناک است و جهان باید بیدانند که تروریست های طالب شعار آغاز جهاد و پیروزی جهاد در افغانستان را دارند و به پیروانش توصیه دارند که تازه یک گوشه کوچک جهان را از لوث وجود کفار پاک کرده و باید جهاد را ادامه دهند تا تمام جهان را پاک کنند. روزی آتش این وحشیان در کشور های شما خواهند رسید.

درود بر روان شهدای ازادیبخش هشت مارچ.