طالبان، به نهادهای بین‌المللی اطلاع داده‌است تا تمامِ فعالیت‌های آموزشیِ خویش برای کودکان افغانستان را متوقف سازند. این تصمیمِ تکان‌دهنده، فعالیت‌های نهادِ مهمِ «صندوقِ حمایت از کودکانِ سازمان‌ملل‌متحد» و ده‌ها نهادِ حمایتی برای آموزش و پرورشِ کودکان در افغانستان را مانع شده‌است. در نتیجۀ این تصمیم، صدها هزار کودکِ افغان که از طریقِ مؤسساتِ بین‌المللی حمایتِ آموزشی به‌دست می‌آوردند، از نعمتِ آموزش و پرورش بی‌نصیب می‌شوند.
طالبان، با این تصمیمِ پرسش‌برانگیز، روانِ جامعۀ ما را بیشتر از پیش زخمی ساخته و نهادهای بین‌المللی را در وضعیتِ دشوار قرار داده‌است.
کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان، اِعمالِ محدودیت در زمینۀ آموزش و پرورش کودکان و نوجوانان کشور را خلافِ موازینِ حقوق‌بشر دانسته، از رهبریِ طالبان می‌طلبد تا دست از این‌گونه رویکردهای ضدمنطقی و ظالمانه بردارند.
کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان، از جامعۀ جهانی به‌ویژه از دولت‌ها و نهادهای بین‌المللیِ تأثیرگذار می‌طلبد تا با روش‌های کارساز، حکومتِ دیفکتویِ طالبان را مجبور به بازنگری در موردِ احکام و رویکردهای ضدِ حقوق‌بشریِ شان نمایند.
کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان، از تمامیِ نهادهای حقوق‌بشری می‌خواهد تا برای تأمینِ حقوق‌بشری شهروندان، به‌ویژه در زمینۀ حقوقِ زنان و کودکان کشور، به دادخواهی‌های خستگی‌ناپذیرِ خویش ادامه داده و در برابرِ احکام و رویکردهای ضدِ حقوق‌بشری طالبان، عقب ننشینند.
کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان، از شورای حقوق‌بشر سازمان‌ملل‌متحد می‌خواهد تا در ۵۳ مین نشستِ خود که در ماه جونِ سالِ روان در ژینوا دایر می‌گردد، به این موضوع مهمِ حقوق‌بشری به‌گونۀ جدی پرداخته و در کنارِ گزارش‌گرِ ویژۀ حقوق‌بشر، میکانیسمِ بررسی و حساب‌دهیِ پرقدرتی را پیرامونِ وضعیتِ حقوق‌بشر در افغانستان تعیین و فعال سازد.
