اعضای جنبش شنبههای ارغوانی در اعلامیهای خواهان نظارت زندانهای طالبان شدهاند.
اعضای جنبش شنبههای ارغوانی امروز ( شنبه، ۱۸ حمل) با نشر اعلامیهای گفتهاند که شماری از زنان معترض و فعالان سیاسی و مدنی در زندانهای طالبان بهسر میبرند که اسامی شان تا اکنون رسانهای نشده است.
اعضای این جنبش در این اعلامیه با شعار «زندانهای طالبان شکنجهگاه انسان و زنان»، همچنان وضعیت این زندانها را «به شدت اسفناک» دانسته است و میگویند که گروه طالبان با «اعتراف اجباری» از قبل تعیین شده از منیژه صدیقی، میخواهند «ترس و ارعاب» بیشتر را در میان مردم افغانستان؛ بهویژه زنان خلق کنند.
در این اعلامیه آمده است که خانم صدیقی برای رهایی خود مجبور شده حرفهای طالبان را تأیید کند و بگوید که شکنجه نشده است.
آنان تاکید کردند که طالبان بهجای پاسخگوی به «جنایات و ظلم» در برابر شهروندان کشور از رژیم ایران الگو گرفتهاند و از زندانیان اعترافات اجباری میگیرد.
اعضای این جنبش خواستار به رسمیتشناسی حقوق و آزادیهای انسانی زنان شدند و میگویند که باید زندانیان سیاسی، خبرنگاران، نظامیان پیشین، فعالان مدنی و حقوقبشر از زندانهای طالبان بدون قیدوشرط آزاد شوند.
در همین رابطه، سمیرا حمیدی، عضو سازمان عفو بینالملل در صفحه ایکس خود نگاشته است: «آوردن منیژه صدیقی مقابل رسانهها و رد کردن شکنجه احتمالی و بدرفتاری با او، تاکتیک جدید گروه طالبان به حساب میرود.»
در همین حال، نایره کوهستانی، یکی از فعالان حقوق زن گفته است که رسانههای زیر کنترل طالبان با پخش ویدیوی اعتراف اجباری، یک زن را که برای حقوق خودش دادخواهی کرده بود، «بهعنوان یک مجرم» در پردههای تلویزیون نشان دادند.
به گفته او، پخش ویدیوی اعتراف اجباری منیژه صدیقی، «هیچ چیزی جز حقارت» طالبان را نشان نمیدهد.
با این حال، منیژه صدیقی روز پنجشنبه، ۱۶ حمل طی یک نشست خبری از قبل تعیین شده توسط گروه طالبان در زندان پلچرخی زیر اداره این گروه گفته بود که شکنجه نشده است خواهان آزادی از زندان شده بود.
نیروهای استخبارات گروه طالبان، منیژه صدیقی را در ۱۷ میزان سال گذشته به اتهام آتش زدن عکس رهبر گروه طالبان، بازداشت کرده بود و تاهنوز در زندان این گروه به سر میبرد.