شماری از دانش‌آموزان و دانشجویان دختر می‌گویند که پس از مسدود شدن مکاتب و دانشگاه‌ها به روی آنان، به دلیل کاهش فشارهای روحی و روانی به نقاشی و کارهای هنری روآورده اند.
عکس:از جریان نقاشی یک دختر دانشجوی بازمانده از تحصیل در کابل- روزنه صلح
شماری از دخترانی که به نقاشی روی آورده‌اند در گفتگو با خبرنگار روزنه صلح می‌گویند که از طریق نقاشی می‌توانند درد و رنج زنان جامعه را انعکاس دهند.
نفیسه احمدی ( مستعار) ، یک تن از هنرجویانی که به نمایشگاه ملی و بین‌المللی افغانستان به مناسبت هفته‌ای صنعت در کابل اشتراک نموده در این گفتگو می‌گوید که با مسدود شدن دروازه مکاتب به روی دختران به هنر نقاشی روآورده تا بتواند خواسته‌های خود را از طریق زبان هنری و نقاشی بیان نماید.
خانم احمدی افزود: «زنان و دختران در افغانستان از سه سال به این سو درد و رنج زیادی را متحمل می‌شوند و هرگز صدای آن‌ها شنیده نشده است، می‌خواهم از طریق هنر خود رنج یک زن افغان را به نمایش بگذارم.»
او با بیان این که هنر نقاشی بهترین راه کاهش فشارهای روحی و روانی در شرایط کنونی است، تاکید کرد که نقاشی نه تنها یک تصویر، بلکه یک مفهوم است که خواسته‌های انسان را در قالب نقاشی و تصویر گویا و بیان می‌کند.
خاطره حسینی ( مستعار)، مسوول یکی از کارگاه‌های هنری در غرب کابل است و در این گفتگو گفت که هدف از اشتراک در چنین نمایشگاه‌های ملی و بین‌المللی در کابل به نمایش گذاشتن استعدادهای دخترانی هستند که حق آموزش و تحصیل از آنان صلب شده است.
خانم حسینی افزود که دختران حق دارند به آموزش و تحصیل بپردارند نه اینکه در خانه بمانند. او تاکید کرد که پس از مسدود شدن مکاتب و دانشگاه‌ها به روی دختران، شماری زیادی از دختران به هنر نقاشی و کارهای هنری روآورده اند.
او افزود: «هشت سال است که برای زنان و دختران در کارگاهی مشغول آموزش نقاشی هستم و در این مدت زنان و دختران با علاقه‌مندی خاصی به نقاشی روی آورده اند و هر کدام آن‌ها برای مقصد خاصی نقاشی می‌کنند.»
عکس: از نمایش نقاشی دختران در نمایشگاه ملی و بین‌المللی به مناسبت هفته صنعت در کابل- روزنه صلح
خانم حسینی می‌گوید که تاکنون دانش‌آموزان این کارگاه بیش‌از صد اثر هنری داشته و شماری زیادی آنان توانسته است تا اثرشان را به فروش برساند.
خجسته یعقوبی، یکی دیگر از اشتراک کنندگان در این نمایشگاه از برگزاری چنین نمایشگاه‌های ملی و بین‌المللی استقبال کرده و می‌گوید که این گونه نمایشگاه‌ها می‌تواند در معرفی کالاهای تولید شده از سوی بانوان مفید واقع شود.
خانم یعقوبی از گروه طالبان و تمام تاجران و سرمایه‌گذاران کشور خواست که در قسمت تولیدات داخلی و نهادینه سازی مصرف تولیدات داخلی تلاش جدی نمایند و همچنان از زنان کشور حمایت نموده و زمینه کار را برای آنان فراهم نماید.
مسوولان برگزاری نمایشگاه ملی و بین‌المللی در این مراسم می‌گویند که این نمایشگاه با نمایش گذاشتن محصولات و تولیدات داخلی در سکتورهای مختلف در ۸۰۰ غرفه تقسیم شده که ۲۰۰ غرفه مربوط خانم‌ها و متباقی مربوط آقایان می‌باشد.
مسوولان و بازیدکنندگان این نمایشگاه از گروه طالبان خواستار بازگشایی دروازه مکاتب و دانشگاه‌ها به روی دختران شده و می‌گویند که باید زمینه آموزش و تحصیل دختران هر چه زودتر فراهم شود.
با این حال، مکاتب به‌روی دختران بالاتر از صنف ششم از ۲۴ ماه اسد سال ۱۴۰۰ خورشیدی، بعداز تسلط گروه طالبان در افغانستان مسدود شد و دانشگاه‌ها نیز به روی دختران در اواخر ماه قوس سال ۱۴۰۱ مسدود شده و این امر واکنش‌های تند جامعه جهانی و نهادهای بین‌المللی را دربر گرفت.
اما؛ گروه طالبان در این باره همواره گفتند که بسته ماندن دروازه‌های مکاتب و دانشگاه‌ها به روی دختران موقتی است و بزودی بازگشایی خواهد شد؛ اما سه سال از این گپ و سخن‌ها می‌گذرد و تاهنوز هیچ سخنی درباره بازگشایی مکاتب و دانشگاه‌ها در افغانستان نیست.
