وحید فرزان
شماری از دختران دانش‌جو در کابل می‌گویند که اگر آن‌ها همچنان در چنگ طالبان باشند، آینده‌ی این کشور نه تنها تغییری نخواهد کرد، بلکه جامعه‌ی افغانستان همانند گذشته درگیر جهل و افراطیت خواهد بود.
فرشته امیری دانش‌جوی دانشگاه کابل به هفته نامه روزنه‌ی صلح می‌گوید که از زمان حاکمیت طالبان در کابل، محیط درسی دانشگاه‌ها و به‌خصوص دانشگاه کابل، دچار تحولات بزرگی شده است؛ از جمله قیودات بر پوشش دختران، ورود و خروج آن‌ها از صنوف درسی و جدا کردن صنف‌های دختران و پسران.
او گفت:«قیودات جدیدی‌که از طرف دانشگاه برای ما وضع شده، همه‌اش در چوکات قانون امارت اسلامی است، از جمله جدا کردن صنف دختران و پسران و حتا کوشش براین دارند که استادان زن را از تایم‌های پسران تغییر دهند. دانش‌جویان باید در تایم مشخص وارد دانشگاه شوند و در تایم مشخص از دانشگاه خارج شوند.»
خانم امیری معتقد است که او افغانستان را همواره رو به بهبود می‌دیده است؛ اما با مسلط شدن طالبان و شرایط سخت کنونی، این امیدواری‌ها در میان دانش‌جویان از بین رفته است.
این دانش‌جو به وضوح بیان کرد که قوانین سخت‌گیرانه‌ای طالبان در دانشگاه کابل، به گونه‌ای اجباری بالای دانش‌جویان اعمال می‌شود و این انگیزه‌ای را در میان تمامی دانش‌جویان ایجاد کرده که اگر آن‌ها همچنان در چنگ طالبان باشند، آینده‌ای تغییر نخواهد کرد.«آینده‌ای اگر دست طالبان بماند و با قانون‌شکنی‌های‌که فعلا جریان دارد، این کشور سخت درگیر جهل و افکار قدیمی مواجه خواهد شد و این باعث می‌شود که ما درگیر گذشته باشیم و از پیشرفت در آینده هم خبری نباشد.»
در همین حال، زهرا موسوی یکی دیگری از دانش‌جویان، بزرگ‌ترین تغییر را در محیط دانشگاه خود، کمبود اساتید با تجربه می‌داند و نیز براین باور است که دانش‌جویان محدودی‌که در صنف درسی حاضر می‌شوند، با ترس و استرس همراه هستند.«در محیط درسی‌که ترس و استرس باشد، هیچ دانش‌جویی خود را راحت احساس نمی‌کند و این در یادگیری درس‌ها مشکلات ایجاد می‌کند.»
او با بیان این‌که آینده‌ای بهتر برای این کشور به چشم نمی‌خورد، گفت که زنان و دختران در هفت ماه گذشته از هر نگاه محدود شده‌اند و این محدودیت، باعث کاهش دختران در محیط درسی دانشگاه‌ها شده است.
ماری حاتم، دانش‌جوی دانشگاه دولتی هرات به هفته نامه روزنه‌ی صلح می‌گوید که تعداد محدودی از اساتید در دانشگاه باقی‌مانده که از تجربه‌ی لازم درسی برخوردار نیستند و اکثر استادانی‌که جز کادر علمی بودند، رفته‌اند.
افزون براین، خانم حاتم همچنان می‌گوید که شمار دانش‌جویان دختر به‌شدت محدود شده و در صنف‌های درسی حاضر نمی‌شوند، ممکن است که آن‌ها از درس و تحصیلات عالی ناامید شده باشند.
او بیان می‌کند که از زمان آمدن طالبان، شیوه تدریس نیز تغییر کرده است و برخی استادانی‌که به تازگی وارد دانشگاه شده، شیوه‌هایی را روی دست گرفته‌اند که با عقلانیت دانش‌جویان سازگار نیست.
با این حال، اعمال محدودیت‌های طالبان علیه زنان و دختران، دیپلمات‌های کشورهای خارجی نیز روابط‌شان را با نمایندگان طالبان محدود کرده‌اند. پس از مسدود نگهداشتن مکاتب دخترانه در افغانستان، ایالات متحده گفت‌وگوهایش را با طالبان متوقف کرد و علاوه براین، به تازگی، رینا امیری نماینده‌ی ویژه امریکا در امور زنان و حقوق بشر افغانستان نیز هشدار داد که در صورت تداوم شرایط سخت‌گیرانه‌ای طالبان، افغانستان و حکومت آن‌ها از هم خواهد پاشید.
